Kështu, mos duaj askënd përveçse për hirin e All-llahut, dhe mos urre askënd përveçse për hirin e All-llahut. Dhe mos jep apo mos ndalo dhënien e diçkaje përveçse për hirin e All-llahut. Pejgamberi sal-lAll-llahu alejhi ue sel-lem ka thënë: “Kush do (dikë) për hirin e All-llahut, urren (dikë, diçka) për hirin e All-llahut, jep për hirin e All-llahut dhe ndalon dhënien për hirin e All-llahut, e ka plotësuar besimin.”[1]
Ibën Kajjimi thotë: “Kush i jep përparësi mbështetjes në All-llahun ndaj mbështetjes në veten e tij, All-llahu do t’i mjaftojë dhe nuk do ta lërë të jetë i varur nga vetja (aftësitë e tij). Kush i jep përparësi mbështetjes në All-llahun ndaj mbështetjes te njerëzit, All-llahu do t’i mjaftojë dhe nuk do ta lërë të jetë i varur nga njerëzit. E kush i jep përparësi mbështetjes në veten e tij ndaj mbështetjes në All-llahun, All-llahu do ta lërë të jetë i varur nga vetja (aftësitë e tij). Dhe kush i jep përparësi mbështetjes në njerëzit ndaj mbështetjes në All-llahun, All-llahu do ta lërë të jetë i varur nga njerëzit.”[2]
[1] Sahih: shënon Ebu Davudi (4681). Shejh Albani në librin e tij Es-Silsiletus-Sahiha (380) e ka klasifikuar si hadith sahih.
[2] Shkëputur nga libri El-Fevaid, fq. 122. Autor: Ibën Kajjimi.